www.pvanderklis.nl

Inmiddels zijn we weer een paar dagen verder. Deze week heeft Peter vrij en hebben we er een rustige week van gemaakt. De eerste paar dagen was Peter erg verkouden en wat ziek met koorts enzo en gisteren was ik ziek. Ik heb wel geen koorts, maar wel een grieperig gevoel en erg moe en lamlendig. Sinds vandaag heb ik steeds een volle neus en ben ook verkouden. Omdat ik nu van de prednison af ben en alleen nog een hele lage dosis dexamethason heb ben ik ook weer zeer kortademig en kan ik niet veel. Ik ben te kortademig om een stukje te lopen en om er op uit te gaan.

Gisteren waren mijn ouders gezellig hier, eigenlijk zouden we naar Almere gaan naar hun, maar dat ging even niet en was ik daar veel te ziek voor. In de middag zijn we dus nog even met zijn allen een stukje gaan lopen en ik in de rolstoel naar het kleine winkelcentrum in de buurt. We hebben de ingredienten gehaald voor thaise nasi, een mooi boek voor peter als verjaardagskado van papa en mam en we hebben bij de blokker nog wat kleine dingetjes gekocht. Daarna was ik op en zijn we weer naar huis gegaan. Mijn moeder heeft herlijke thaise nasi gemaakt en ik heb op de bank gelegen. Peter en papa hebben het een en ander op de laptop gedaan en ook mooie foto’s van Brixen erop gezet. Na het avondeten was ik helemaal moe en zijn papa en mama rond half 9 naar huis gegaan en ik ben daarna naar bed gegaan. Maar ik vond het erg leuk en gezellig om papa en mama weer lekker te zien.

Ook heb ik een mooie hometrainer van tante Yvonne en oom Gerd gehad, en die staat nu in de hobby kamer. Heel erg bedankt en ik zal hem goed gebruiken op mijn conditie op peil te houden.

Gisteren heb ik ook mijn longarts gebeld dat ik weer super kortademig ben en dat mijn bloeddruk dus nog steeds veel te hoog is ondanks dat ik al een week geen prednison meet heb en al best wat vocht ben kwijtgeraakt. Ik moest gelijk aan de ciproxin gaan en ga maandag even langs bij hem om het een en ander te bespreken over die bloeddruk enzo. Oja en ook nog even bloed prikken om nier en leverwaarden te checken of die nu weer normaal zijn. Al met al gaat het dus best slecht met me en voel ik me ook niet echt lekker. Ik wil van alles doen, maar ik kan niks en ben overal te benauwd voor. Dingen zoals even naar toilet lopen of een shirt aan of uit doen kost me al de grootste moeite en hijg ik er op los. Nu gaat ook de rolstoel overal mee naartoe, want lopen gaat echt niet, ik ben te benauwd. Eigenlijk had ik gehoopt dat ik wat lekkerder uit het ziekenhuis zou komen, maar helaas is dat niet gelukt en voelde ik me in het ziekenhuis nog wel lekker omdat ik toen nog prednison en antibiotica had, maar eenmaal thuis werd ik weer steeds benauwder.

De hele oplossing is nu gewoon een paar nieuwe longen, ik ben eenerzijds erg aan nieuwe longen toe, maar ik ben ook wel een beetje bang voor zo een enorm grote operatie en hoe ik er dan uitkom. Ik weet zelf natuurlijk niet hoe ik dan wakker wordt en of ik pijn zou hebben of dat ik de beademingsbuis in mijn keel rot vind zitten. Ik vind namelijk een sondevoedingslang al behoorlijk rot zitten in mijn keel laatstaan zo een beademings tube, maar goed ik hoop dan lekker slapende gehouden te worden en er hopelijk niet veel van te merken.

Vannacht heb ik lekker geslapen en voel ik me niet zo ziek meer. Ik ben wel erg verkouden en snuit een heel pak zakdoekjes op. Maar die nare hoofdpijn en grieperigheid is weg. Wel ben ik nog erg kortademig maar ik moet me gewoon erg kalm houden en dan gaat het wel.

Later schrijf ik weer groetjes Pascale

 

 

 

 

This entry was posted on Thursday, February 2nd, 2006 at 11:58 am and is filed under Pascale. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.