Zon en ijsjes

July 1st, 2006, 10:24 am door manon

Deze week was t erg mooi weer dus konden we in ‘t stap uurtje lekker naar buiten om te wandelen het koele windje blaast dan meteen die duffe ziekenhuis lucht weg en dat ging prima.

Ook hebben we lekkere ijsjes gegeten en we proberen steeds nieuwe uit. We zijn met Peter en de rest van de familie steeds afgewisseld bij pascale omdat dat veel leuker voor haar is en wat ook heel lekker was deze week dat Peter er gezellig elke middag was. En dan ook nog lekkere broodjes haring meeneemt.

Hij is mega goed in yatzee en dat hebben we ook veel gedaan. Met de veteranen dag in Den Haag hadden we nog van best dichtbij helicopters en vliegthuigjes langs Pascale haar ziekenhuis raam zien vliegen.

Pascale is best heel ziek nu en we proberen haar een zo leuk mogenlijke tijd in t ziekenhuis te geven. Gister had ze weer zo een hele benauwde dag en gelukkig doen de medicijnen hun werk en heeft ze wel lekker geslapen vannacht. Dit kwam vast ook door de zorg van Peter en zijn moeder gister.

Vandaag komen de ouders van Pascale en haar zus Stefanie.

Tot later!

Manon

Uitzicht op Den Haag

June 24th, 2006, 9:52 pm door peter

Zo, dit is dus het uitzicht vanuit kamer 6.16 van het Leyenburg. Pascale vond het wel grappig om dat bovenaan onze site te zetten. Ze kan dit uitzicht ondertussen dromen omdat ze er al meer dan zes maanden tegenaan zit te kijken. Vandaar even een nieuwe look van de website.

Pascale is behoorlijk ziek en kon daarom niet naar huis dit weekend. Vandaag waren Jos en Truus er al vroeg om Pascale te vertroetelen en ook Peter kwam al om 12.00u. Dus we hebben de hele dag genoten van elkaar. We hebben thee en koffie gedronken, radio geluisterd, gerolstoeld naar de kinderboerderij, een broodje shoarma gegeten (nee, we hadden geen schaap meegenomen uit de kinderboerderij; Peet was even naar een shoarmatent op de Leyweg gereden) en tussendoor veel uitgerust.

Weer een dag gewacht …

Amoebe

June 17th, 2006, 3:18 pm door pascale

Wat een titel, maar volgens mij schrijf je het zo. Het is geloof ik een eencellig diertje zonder pootjes ofzo. Ooit met biologie gehad. Zo’n ding van plastic heb ik nou aan mijn been hangen.

Ik heb door het vele prednisolon gebruik heel veel vocht in mijn lijf. Ook in mijn benen. Van de week viel er een pen op mijn scheenbeen en maakte een piepklein gaatje en het vocht spoot eruit. Na steeds in plasjes water te staan had verpleegster een hele mooie oplossing om een soort drainzakje erom te doen zodat het vocht er lekker uit kon lopen. Soort stoma zakje. Dit ding noem ik nu mijn Ameube of mijn kunststoffenbloedzuiger. HaHa. Maar het resultaat is dat nu mijn ene been veel minder dik is als die andere. Ik kan nu mijn knie weer buigen. Ik moet ook wat meer gaan lopen van de Fysio dus dat gaan we maar doen.

Ik heb een leuke en toch ook zware week gehad. Ik heb nog hele zere ontstoken knie gewrichten gehad en vorral in de nacht veel pijn gehad. Mijn knie wordt dan dik en rood en ik heb dan erg veel kniepijn. Iemand nog tips tegen kniepijn?

Op het moment ben ik best ziek. Ik ben erg benauwd en heb nu 5 liter zuurstof en zodra ik beweeg daalt mijn saturatie. Maar mijn co2 waarden waarden waren niet zo hoog. We hopen nu echt snel op nieuwe longen want ik begin nu echt heel ziek te worden. Maar ik blijf positief, maar ik ben dat lange wachten erg zat. Ik sta komende dinsdag al 12 weken op nummer een op hoog urgent en al 4 maanden op gwoon hoog urgent. Er zijn dus geen enkel zetje longen geweest voor me. Ik begin ook steeds vaker huilbuien te krijgen omdat ik al zo lang opgesloten zit in mijn ziekenhuis kamer. Ik ben eigenlijk meer opgeslotenin mijn eigen lijf. Ik ben overal te moe voor. Ik slaap al weken erg slecht en ik ben uitgeput. Mijn hartslag in rust is 130-140 en als ik drie stappen zet dan gutst het zweet van me af. Ik heb dus dat gewoon even naar toilet om te plassen al een fikse hoeveelheid energie kost.Steeds meer prednison heb ik nodig en hier en daar flinke benauwdheids aanvallen. Peter en ik beginnen ons (iedereen) zorgen te maken over gaan die longen nog wel op tijd komen. Ik ben zo steeds langszaam achteruit aan t gaan en hoe lang moet ik nog wachten.

Maar gelukkig is iedereen nog aan t duimen en bidden en weet niet al wat.

Af en toe heb ik oo een goede dag en daar geniet ik dan van. Ik ben vaak ook niet lekker genoeg om te knutselen dus de mozaiek is nog steeds nog niet gemaakt. Komt nog.

Morgenochtend komt Stefanie en mama of jeroen. Manon komt maandag en als het goed met me gaat dan krijg ik een nieuwe haarkleur spoeling. Mijn haar zit opt moment niet. Ik krijg dun en droog haar door alle prednison.

Door de spoeling wordt mijn haar weer veel mooier. Dinsdag komen mijn ouders gezellig en woensdag Manon en donderdag papa en mama. Ook komen Mark en Marie Jose op woendsdag avond. Ook komt Hennie me iedere week bezoeken, maar nu is ze even er op uit. Dank voor jullie kaart.

Ook krijg ik nog veel post. Bedankt voor de kaarten en brieven.

Straks weer lekker eten en vanavond weer terug. Balen, ik wil weer thuis wonen, maar dat kan jammergenoeg niet.

tot mails en liefs van pascale.

De zomer in mijn hoofd

June 10th, 2006, 4:08 pm door pascale

Het is vollop zonnig zowel buiten en bij mij. Ik ben namelijk nu deze keer even op zaterdag een dagje thuis. Het bevalt prima. Het is erg zonnig en ik heb geen last vant de hitte. Ik ga alleen in de schaduw zitten anders verbrand ik en dat is niet de bedoeling. Vanmiddag rond 12 uur ben ik opgehaald door Peter en zijn we naar huis gereden. Hier heb ik lekker in de tuin gezeten en was het erg lekker in de wind en schaduw. Ondertussen de libelle gelezen eneen deel van de krant. Daarna zijn we even wat wezen drinken bij de buren en hebben we de mooie serre ook van binnen mogen bekijken.

Nu ben ik binnen even aan het typen en gaan we straks safari cheffen. Dt is dus heerlijk BBQ en met sateh saus en stokbrood met salade en andere lekkere dingen erbij. We hebben alles al klaar maar het is nu nog een beetje te vroeg om te beginnen.

Vorige week zondag avond begon ik ineen wat meer te hoesten en kreeg ik het wat benauwder en dat zette zich maandag en dinsdag ook voort. Toen mocht ik weer meer prednison en nu gaat het gelukkig weer beter. Sinds vandaag heb ik weer een lagere dosis prednison en dat zal ik morgen wel gaan voelen.

Afgelopen week mocht ik in mijn stapuurtje even naar buiten en daar heb ik ook dankbaar gebruik van gemaakt de meeste dagen. Manon en ik zijn even naar het parkje geweest en hebben daar een tijdje in het gras gezeten en hebben de damesbladen gelezen. De andere dagen ben ik met Peter op stap geweest en Els was er ook bij. Met zulk mooi weer is het lekker op even in de rolstoel naar buiten te gaan.

Komende week hoop ik de mozaiek te maken die ik van Irene heb gehad. Ik was vorige week te ziek en hopelijk gaat het me deze week wel lukken. Ik wil iedereen bedanken voor alle kaarten en bezoeken want dat is erg fijn. Inmiddels heb ik ook een lekkere campingstoel in mijn ziekenhuiskamer die zit namelijk veel lekkerder dan de gewone stoelen daar.

Tot schrijfs en geniet van het mooie weer dat doe ik ook.

liefs Pascale


Kikker

June 8th, 2006, 7:07 pm door manon

Ik ben vandaag gezellig bij Pascale geweest en zal weer even een update geven.Vannochtend om 11 uur was ik er en hebben we lekker zitten kletsen en ik had een hele gekke kikker knuffel voor pascale meegenomen die ze ook als hoofdkussen kan gebruiken.

Ik heb lekker haar gemasseerd en om 14.00 uur zijn we lekker een uurtje buiten in de zon gaan zitten in het gras.

Pascale is nu voor 3 dagen even aan een verhoogde dosis prednison want ze was zo benauwd geweest de afgelopen dagen.Dit helpt gelukkig goed.

S middags kwamen mijn ouders ook en hebben nog wat foto’s gemaakt van op het grasveldje.Toen we allemaal weer boven waren ben ik naar huis gereden en ik was inderdaad nog voor de spits en snel in haarlem.Ik moest nog wel een keer terug ik was mijn agenda vergeten maar gelukkig was ik toen nog niet ver van t ziekenhuis.Mijn vader was zo lief die beneden even af te geven.Thanx.

Pascale krijgt nog steeds veel kaarten en is er erg blij mee ze heeft nu ook een reserve leen bril zo dat ze ze zelf kan lezen daar hadden mijn ouders ook voor gezorgd.Haar eigen bril is morgen hopelijk klaar.

Pascale hoopt zaterdag weer een middagje naar huis te kunnen maar ze moet zich dan wel goed voelen.

groetjes van manon