Wachten …

April 9th, 2006, 9:13 am door peter

Dit weekend mag Pascale helaas niet thuis bijkomen van alle antibiotica. De longfunctie was niet goed genoeg om de kuur twee dagen te onderbreken. Dat hadden we zelf ook wel verwacht, maar het is wel jammer. Misschien heeft ze met het paasweekend meer geluk. Afgelopen week was een benauwde week voor Pascale. Een bezoekje aan het toilet is nog steeds een hele opgave. Het wachten is erg spannend, zeker omdat Pascale er ondertussen erg naar uitziet om er weer fit met nieuwe longen tegenaan te gaan. Overigens heerst er op de kamer van Pascale even een handewas-regime, er zijn namelijk wat nare darmbacterien gesignaleerd op 6A. Dus mocht je op bezoek komen: eerst je handen wassen!

Donderdagavdond hebben we onze parkieten gedag gezegd en ze ondergebracht bij een oom en tante van Pascale in een grote roedel van ongeveer 10 andere parkieten. We hopen dat Jip en Nemo het daar erg naar hun zin zullen hebben. Het is erg jammer dat ze niet meer bij ons zijn, maar na een transplantatie is het echt niet verstandig vogels in huis te hebben. We zullen onze jongens missen, vooral het gekrijs als hun voederbak ’s ochtens om half zeven nog niet gevuld is ;-) Het is nu wel heel erg stil in huis: zonder Pascale, Jip en Nemo. Het gerommel van twee parkietjes in een kooi geeft toch wat leven als je beneden bent, maar ik heb veel foto’s van ze gemaakt, dan kunnen we nog vaak lachen om alle streken die ze uitgehaald hebben.

Enfin, vanmiddag weer naar het ziekenhuis om Pascale gezelschap te houden en samen te wachten. Gister zijn pa en ma de Jong geweest en vandaag komen de gezusters met Ramon. Zal wel een dolle boel worden op kamer 6.16.


Rustige zondag

April 2nd, 2006, 7:46 pm door pascale

Vandaag is het precies een jaar geleden dat Peter me gevraagd heeft om met hem te trouwen. Ik zei toen natuurlijk ja en we zijn toen 22 september getrouwd.

We hebben een hele rustige zondag gehad en eigenlijk hebben we lekker gecomputerd, gebadderd en lekker gelezen.

OOk heb ik weer lekker gekookt en zit ik nu erg vol. Het waren stoofperen met gebakken aardappels en varkenshaas in bladerdeeg. Aankomende dinsdag sta ik al weer 6 weken Hoog Urgent en wat gaan de weken toch snel en we vinden het allemaal heel erg spannend worden.

Ik ga nu zo weer naar het ziekenhuis. Bedankt voor alle mooie blog reacties. Groetjes en tot schrijfs. Pascale.

Nog meer foto’s

April 2nd, 2006, 12:58 pm door pascale

Hier een foto van de kat van Barbara en Rogier die even ook in mijn rolstoel wilde zitten en volgens mij lag die wel lekker.

 

De Oma van Peter heeft voor ons een hele mooie nieuwe Quilt gemaakt voor boven onze eettafel, we hebben er een foto van gemaakt. De andere Quilt hangt nu heel mooi in de gang. We zijn er erg blij mee.

 Hier een foto van Peter en ik in de keuken, gewoon gezellig samen.

Zon, zee en tuin

April 1st, 2006, 5:20 pm door pascale

beachbabe

De titel klinkt een beetje als vakantie, maar dat voelt voor mij ook een beetje zo. Peter en ik hebben een leuk weekend.

Gisteren was het vrijdag en kwam Peter me om half 2 halen. We zijn eerst naar Kijkduin gereden en hebben daar de zee gezien. We hebben in de rolstoel even heen en weer gelopen op de boulevaart. Het waaide erg hard en de zee had woeste golven. Tegen de wind in kreeg ik geen lucht meer en toen zijn we naar binnen gegaan. Daar hebben we een pannenkoek gegeten met stroop. Smaakte erg lekker en was gezellig.Daarna zijn we nog even langs de winkeltjes gerold en toen naar huis. Thuis hebben we thee gedronken en wat uitgerust. Daarna hebben we nog boodschappen gedaan bij AH en weer alle boodschappen in huis en voor in het ziekenhuis. Daarna naar huis en ’s avonds hebben samen gekookt. We hebben roerbak mie gegeten met veeeel groenten en kalkoenfilet met zwarte bonen saus. Heerlijk.We zagen ook dat onze buurt AH voortaan ook op zondag open is en dat is altijd makkelijk alsje ineen toch bezoek of meerdere eters krijgt. Gewoon makkelijk dat je niet perse op zaterdag de drukste dag hebt.Vrijdagavond hebben we de serie Prison break gezien deel 1 en 2 en volgende week is deel 3 en 4. Daarna naar bed maar ik kon niet slapen door de prednison en doordat ik maar met mijn gedachten erg bezig ben met de longtransplantatie. Ik ben uiteindelijk lekker in slaap gevallen.

Op zaterdag heb ik uitgeslapen tot half 10 en daarna ben ik me aan gaan kleden. Peter was al eerder op en heeft vers bakkersbrood gehaald en mooie tulpen voor mij en zijn moeder. Het zijn mooie paarse tulpjes. We hebben weer heerlijk ontbeten met vers brood en lekker beleg, gewoon gezellig samen ontbijten.

De Koniveren voor en na het snoeien en vastzetten met palen.

Om kwart voor 12 kwam Peter zijn vader hier. Peter moest namelijk korfballen en wilde me eigenlijk niet alleen laten omdat ik nu zo ziek ben en omdat bik zo dicht tegen een oproep voor nieuwe longen aan zit. Peter zijn vader Kees heeft voor ons hele mooie violen, margrieten, bolbegonia’s en een mooie wilgenboompje. OOk nog een mooie nieuwe grote snoeischaar die we zeker nodig hadden voor de koniveren en andere struiken. Kees heeft eerst alle zeer vergroeide struiken en grassen kort gwiekt en gesnoeit en daarna de koniveren aangepakt. OOk heeft hij nog vier grote palen gehaald om tussen de koniveren te doen en nog 4 grote zakken tuinaarde en potgrond.

Peter heeft eenmaal nop het korfbalveld aangekomen gehoord dat de tegenstanders niet zouden komen. Hij heeft toen het team afgebeld en de scheidsrechter en toen was Peter dus al weer na een uurtje terug en heeft hij de hele middag samen met kees in de tuin gewerkt. Het resultaat is erg mooi. We hadden net te weinig potgrond om alle bloemen te plaatsen, maar de meeste violen zitten erin. Het ziet er mooi uit.

Ik heb als een prines lekker in de zon gezeten uit de wind en heb een heerlijke middag gehad. Ik ga zo pizza eten en eigen huis en tuin kijken endan schrijf ik morgen meer. en plaats ik ook de foto’s bij deze tekst.


Op nummer 1

March 28th, 2006, 8:57 pm door manon

Hier even een spannend berichtje van Manon. Pascale heeft vanmiddag de dokter uit Utrecht gesproken en deze vertelde dat er iemand van de week is getransplanteerd die voor haar eigenlijk een direkte concurrent was. Dus als er nu longen komen in Pascale haar maatje en bloedgroep zijn ze voor haar.

Pascale vroeg hoe lang de arts dacht dat het ging duren en deze vertelde dat het wel heel snel kon kon gaan nu, en dat maakt het allemaal nog spannender.

Pascale mag vandaag ook weer aan 10 mg prednison beginnen, dan zal ze zich weer wat beter voelen. Zij had het toch wel erg benauwd zonder en ook hijgde ze weer wat meer. Zij is nu dan ook heel blij dat het niet zo lang meer gaat duren voor er longen zijn.

Groetjes Manon